Skrót CSS oznacza Cascading Style Sheets, czyli kaskadowe arkusze stylów. Jest to język, który służy do określenia sposobu wyświetlania elementów HTML. Arkusze stylów decydują w głównej mierze o wyglądzie strony, a HTML o jej strukturze.
CSS może być wykorzystywany wewnątrz dokumentu HTML za pomocą znacznika style. Zazwyczaj jednak tworzy się osobne pliki – arkusze stylów – które decydują całościowo o wyglądzie witryny (lub stosuje się obie metody równocześnie, gdzie kaskadowość określa stopień ważności wybranego kodu). Dzięki arkuszom stylów możliwe jest przypisanie właściwości grupom elementów, aby nie było konieczne definiowanie każdego z nich osobno.
Arkusze Stylów ułatwiają nie tylko budowanie strony internetowej, ale także usprawniają jej późniejszą edycję. Aby wprowadzić zmiany w wyglądzie witryny, wystarczy zmodyfikować plik arkusza, a zmiany przełożą się na sposób prezentacji wszystkich elementów zawartych w kodzie.
CSS odczytywany jest przez wszystkie przeglądarki internetowe, dzięki czemu nie ma potrzeby tworzenia różnych wersji strony dla każdej z nich.
Składnia arkuszy opiera się na regułach, które określają wygląd poszczególnych elementów dokumentu. Reguły dzielą się na selektory oraz deklaracje. Selektor wskazuje rodzaj elementów, natomiast deklaracja ich właściwość (np. aby zmienić kolor tła dokumentu, należałoby zawrzeć w arkuszu stylów kod: body {background-color: blue;}).
Stosować można więcej niż jedno określenie właściwości dla każdej grupy elementów. Ponadto selektory można podzielić na klasy, aby przyporządkować im różne właściwości.
Najnowszą wersją języka jest CSS3, którego poszczególne moduły są w różnym stopniu rozwijane.
